سریال «گردن زنی»، به کارگردانی سامان سالور و در ژانر جنایی، از 23 شهریور در پلتفرم فیلم نت منتشر شد. این اثر، اولین تجربه سریال سازی سالور محسوب می شود و در حالی ساخته شد که هیچ خبری از آن در رسانه ها منتشر نشده بود تا چند روز قبل از انتشار تیزرها. در قسمت اول، داستان حول محور دو خانواده می چرخد که از طریق یک آشنایی قدیمی و ازدواجی میان آن‌ها به هم نزدیک تر شده‌اند. اما وقوع یک قتل، رابطه میان این دو خانواده را به چالش می کشد و احتمالا ادامه داستان نیز بر همین مبنا پیش خواهد رفت.
«گردن‌زنی» به عنوان جدیدترین تولید پلتفرم فیلم نت، به نویسندگی زامیاد سعدوندیان و تهیه کنندگی علی قربان زاده عرضه شده است. این سریال که در کنار «داریوش»، دومین اثر جنایی فیلم نت است، توانسته در همان قسمت اول نظر مخاطبان را جلب کند. در این مقاله به معرفی و نقد سریال گردن زنی خواهیم پرداخت.
داستان سریال گردن زنی
سریال «گردن زنی» داستان سرنوشت پیچیده باران و نیما را در شب عروسی شان به تصویر می کشد؛ جایی که اختلافات عمیق میان اعضای دو خانواده عروس و داماد به وضوح دیده می شود. شبی که با آزادی خلافکاری خطرناک به نام شاهرخ، به خانه تازه عروس و داماد نفوذ می کند و در تلاش برای دزدی، حادثه ای هولناک رقم می زند همه چیز از هم می پاشد. این اتفاق، رازهای تاریک و پنهان خانواده های این زوج جوان را آشکار می کند و زندگی آن ها را به طرز غیرقابل پیش بینی دگرگون می سازد.
همین افشاگری ها و درام های سنگین، سریال را به اثری پرهیجان و نفس گیر تبدیل کرده که از همان قسمت اول، مخاطب را به اعماق ماجرا می کشاند. فضای رمزآلود و جذاب «گردن زنی» به گونه ای طراحی شده که تماشاگر در چند دقیقه ابتدایی سریال به دام گره های پیچیده داستان می‌افتد.
این ساختار داستانی و گره های معمایی آن، مخاطب را بلافاصله درگیر می کند. از جمله، عشق گذشته کارآگاه داستان به عروس قربانی، که یکی از این گره ها است و با قصه های فرعی دیگر در قسمت اول، علاقه تماشاگر را برای پیگیری قسمت های بعدی افزایش می دهد.
بازیگران سریال گردن زنی
کیسان دیباج
الیکا ناصری
رویا نونهالی
الهام پاوه نژاد
حسن معجونی
مهدی حسینی نیا
سمیرا حسن پور
پوریا رحیمی سام
محمد ولی زادگان
پاشا رستمی
امین شعرباف
ستایش رجایی نیا
در سریال «گردن زنی»، انتخاب بازیگران اصلی با دقت خاصی از میان بازیگران میان سال و توانمند، با سابقه ای قوی در تئاتر انجام شده است. در قسمت اول، بازیگرانی همچون رویا نونهالی، الهام پاوه نژاد، حسن معجونی و پوریا رحیمی سام به عنوان چهره های کلیدی معرفی شدند. این بازیگران در همان صحنه های ابتدایی توانستند با اجرای قدرتمند و دقیق خود، نقش های مکمل مهمی را به نمایش بگذارند و تأثیرگذاری خود را در قصه به اثبات برسانند.
با این حال، برخی از نقش ها مانند عروس و داماد، که به ترتیب توسط الیکا ناصری و کیسان دیباج ایفا شده‌اند، از عمق و پختگی کافی برای ایفای نقش در یک سریال جنایی برخوردار نبودند و نتوانستند به اندازه سایر بازیگران درخششی به نمایش بگذارند. البته بازی مهران غفوریان و پژمان بازغی در قسمت اول هنوز رونمایی نشده و باید منتظر ماند تا در قسمت های بعدی شاهد حضور آن ها باشیم.
مطلب پیشنهادی: معرفی و نقد فیلم سینمایی مفت بر
نقد و بررسی سریال گردن زنی
در معرفی و نقد سریال گردن زنی به نقد و بررسی این سریال از جنبه های مختلفی خواهیم پرداخت.
- فضا سازی:
فضای سریال گردن زنی در قسمت اول در سه لوکیشن اصلی جریان دارد: تالار عروسی، خانه عروس و داماد و فضای زیرزمینی چک زنی. تالار عروسی بر اساس داستان باید فضایی پرتنش و مرموز باشد، جایی که هر فردی انگار رازی در دل دارد و نسبت به دیگران بدبین است. با این حال، این حس از طریق فضا سازی به خوبی منتقل نمی شود و بیشتر از دیالوگ ها و رفتار شخصیت‌هاست که می‌توان به این تنش پی برد.
اما فضا سازی خانه زوج جوان یک قدم جلوتر از تالار عروسی است. با ورود به این خانه، تماشاگر بلافاصله حس می کند که حادثه ای قریب الوقوع در انتظار است و همین موضوع باعث افزایش تعلیق می شود. از سوی دیگر، صحنه هایی که به مبارزه چک زنی اختصاص دارد و در محیطی زیرزمینی و خاک آلود رخ می‌دهد، به خوبی حس خشونت و اضطراب را به تصویر می کشد. این بخش نسبت به دو لوکیشن دیگر واقع گرایانه تر و باورپذیرتر است و توانسته فضای پرالتهاب داستان را به درستی به نمایش بگذارد.
- کارگردانی:
سامان سالور که بیش از دو دهه در سینما تجربه دارد، با «گردن زنی» برای نخستین بار به عرصه کارگردانی سریال وارد شده است. قاب بندی های دقیق و نحوه هدایت بازیگران در قسمت اول نشان می دهد که سالور به طور آگاهانه از سبک های همیشگی خود در فیلم سازی فاصله گرفته و رویکردی متفاوت، متناسب با جذابیت های سریال های شبکه نمایش خانگی، اتخاذ کرده است.
اینکه چقدر از آنچه مقابل دوربین قرار گرفته حاصل فیلمنامه بوده و چقدر از نوآوری های خود سالور ناشی می شود، هنوز مشخص نیست. اما چیزی که در قسمت اول مشهود است، همکاری هماهنگ میان سالور و زامیاد سعدوندیان، به عنوان اولین تجربه سریال سازی هر دوی آن‌ها، توانسته اثری سرگرم کننده را به مخاطب ارائه دهد که نوید بخش یک داستان جذاب در ادامه سریال است.
بررسی و تحلیل روایت سریال گردن زنی
در این بخش از معرفی و نقد سریال گردن زنی، به تحلیل روایت این سریال می پردازیم:
تحلیل سریال گردن زنی از همان ابتدا با یک الگوی جذاب و پرستاره همراه بود. با انتشار یک پوستر متفاوت و تریلری هیجان انگیز، این اثر جنایی و سورئال به نظر می رسید، اما با شروع داستان، مخاطب خود را با یک درام اجتماعی مواجه می بیند که از نظر فرم و محتوا شباهت زیادی به دیگر تولیدات سینمایی و شبکه نمایش خانگی ایران دارد.
در حالی که بیننده به تدریج با فضای اجتماعی داستان آشنا می شود، سریال به سمت پیچیدگی های غیرواقع گرایانه پیش می رود. شخصیت ها هر چه بیشتر معرفی می شوند، کمتر باورپذیر به نظر می‌آیند. کارگردان، به جای بومی سازی شخصیت ها و ایجاد پیوندی معنادار با فضای ایرانی، شخصیت ها را در حالتی مبهم و ناملموس قرار داده است که از دنیای واقعی و قابل درک فاصله گرفته اند.
این نکته مهم است که سریال گردن زنی تلاش نمی کند تا داستانی نو و بدیع را به تصویر بکشد. به جای خلق فضایی تازه، محوریت آن بیشتر بر اختلاف طبقاتی و تراژدی ناشی از آن استوار است. اما این اختلاف طبقاتی نیز به شکلی نامناسب و غیرقابل باور به نمایش درآمده است. به نظر می رسد نویسنده نتوانسته تعادلی میان دو جهان متضاد داستان برقرار کند و همین ناتوانی باعث شده است که سریال نتواند به پیام های اصلی خود برسد.
ایده کلی سریال به نظر ناقص و ناپخته می‌آید، مانند خمیری که به خوبی ورز داده نشده و کیفیت مطلوبی ندارد. نویسنده و کارگردان در تلاش بوده‌اند تا تضاد دو دیدگاه و دنیای متفاوت را به نمایش بگذارند، اما در میانه راه گرفتار سردرگمی شده‌اند. این عدم توانایی در بیان یک پیام روشن، باعث شده است که اثر در نهایت ضعیف و ناکارآمد به نظر برسد.
مشکلات ساختاری سریال نیز بسیار چشمگیر است. صداگذاری به شدت ناهماهنگ است، گاهی اوقات صدا به قدری پایین است که مخاطب مجبور می شود ولوم را به حداکثر برساند، و در برخی لحظات نیز صدا ناگهان بلند می شود و بیننده را شوکه می کند. تدوین ها نیز بیش از حد زیاد و غیرمنطقی هستند، به ویژه در نیمه دوم سریال که مخاطب را خسته و گیج می کنند. این تعداد کات های بی موقع و پرش های غیرضروری میان شخصیت ها، از نقاط ضعف اصلی سریال است که با داستان و فضای آن همخوانی ندارد.
قسمت اول هر سریال به عنوان مهم ترین بخش، باید مخاطب را با شخصیت ها، فضا و خط اصلی داستان آشنا کند. متأسفانه در گردن زنی، کارگردان همه چیز را به شکل فشرده ارائه داده و بیننده را بدون هیچ شناختی از شخصیت ها و داستان به حال خود رها کرده است. این کمبود عمق در معرفی شخصیت ها و ناتوانی در جلب توجه مخاطب، باعث می شود که بسیاری از بینندگان به ادامه سریال علاقه مند نباشند. کارگردان باید در قسمت های آینده تلاش بیشتری برای گسترش شخصیت ها و ایجاد پیوند عاطفی میان مخاطب و داستان انجام دهد تا بتواند توجه مخاطبان حرفه‌ای را جلب کند.
سخن آخر
قضاوت درباره سریال گردن زنی پس از تماشای قسمت اول کمی زود به نظر می رسد و نمی توان با قاطعیت گفت که ارزش دیدن دارد یا خیر. با توجه به محتوای داستان که به موضوعاتی می پردازد که مخاطب ایرانی به خوبی با آن ها ارتباط برقرار می کند، این احتمال وجود دارد که سریال بتواند توجه بسیاری از بینندگان را جلب کند. با این حال، نقدهای فیگار نیز به برخی از نقاط ضعف سریال اشاره دارند و نگاهی عمیق تر به کاستی های آن ارائه می دهند.
به طور کلی، از آنجایی که داستان و ژانر سریال در قسمت اول به خوبی مشخص نشده است، بهتر است حداقل دو قسمت دیگر صبر کنیم تا بتوانیم درباره کلیت داستان و کیفیت سریال قضاوت دقیق تری داشته باشیم.
بیشتر بخوانید: معرفی و بررسی فیلم سینمایی قیف: تلفیقی از کمدی و فانتزی با روایتی تازه
موزیک پیشنهادی: آهنگ لیلا مهدی احمدوند + متن کامل
