نقد فیلم The Nun 2
فیلم جدید The Nun 2 به تازگی به مجموعه‌ی فیلم های ترسناک Nun اضافه شده و جدید ترین عنوان این سری را تشکیل می‌دهد. علاوه بر اینکه نسخه دوم از مجموعه فیلم‌های Nun است، می‌توان آن را به عنوان یک فصل جدید از داستان‌های دنیای Conjuring نیز دید.
با وجود تفاوت‌های نامی بین این مجموعه‌ها، آن‌ها در یک دنیای مشترک و متصل قرار دارند. تیتراژ فیلم The Nun 2 نمایش داد که این فیلم به طور مستقیم به Conjuring 4 مرتبط می‌شود و این امر توسط تایید سازندگان نیز تایید شده است.
ژانر فیلم های ترسناک در سال های اخیر تغییراتی را تجربه کرده و دیدگاه های متضادی در مورد کیفیت فیلم ها در این ژانر وجود دارد. برخی اعتقاد دارند که از Conjuring 1 به بعد هیچ فیلم ترسناک خوبی تولید نشده است، در حالی که دیگران ممکن است حتی Conjuring 1 را نیز عملاً خوب ندانند.
با افول ژانر ترسناک در سال های اخیر، تعداد فیلم های ترسناک تولید شده نیز مورد انتقاد قرار گرفته و از نظر کیفیت و اصالت ایده‌آل به چالش کشیده شده است.
ژانر ترسناک و تریلری در حال حاضر یکی از پر فروش ترین و پرکار ترین ژانرها در صنعت سینما می‌باشد. تعدد انتشارات در این زمینه باعث شده تا ایده های نوین برای ایجاد ترس و تعریف دلهره مخاصمه ای واقعی شود.
فیلم The Nun 2 سعی دارد با استفاده از ترفند های جدید و نوآوری هایی، ترس و ترسناکی جدیدی ایجاد کند. این فیلم در بخش های ابتدایی خود موفق به جذب توجه بوده و مخاطب را به خود مشغول کرده است، اما پایان فیلم کمی نا امیدکننده به نظر می‌آید.
فیلم The Nun 2 در سال ۱۹۵۶ در فرانسه روایت می‌شود و به دنبال اتفاقات نسخه اول این مجموعه می‌پردازد. در این فیلم، علاوه بر شخصیت‌های آشنا، با شخصیت‌های جدیدی نیز آشنا می‌شویم.
داستان The Nun 2 با یک قصه کوتاه در مورد کشته شدن یک کشیش آغاز می‌شود. این قسمت ابتدایی فیلم با توجه به نمایش ها و کارگردانی دقیق، نشان می‌دهد که این فیلم با کیفیت و توانایی کارگردانی خوبی ارائه می دهد. هرچند در برخی صحنه ها کات های اشتباهی دیده می‌شود، اما به طور کلی فیلم به اصول ژانر ترسناک پایبند است. اما در آخرین قسمت از فیلم، تغییری اتفاق می‌افتد که ممکن است مخاطب را ناامید کند.
The Nun 2 دو داستان موازی را دنبال می‌کند. این داستان‌ها به یکدیگر مرتبط هستند و در نهایت به یکدیگر متصل می‌شوند. از یک سو، داستان دو خواهر به نام‌های آیرین و دبرا که در جستجوی اهداف اهریمن هستند را دنبال می‌کنیم، و از سوی دیگر، داستان موریس و مدرسه شبانه‌روزی را که به وقوع اتفاقات مرموزی پیوسته است را دنبال می‌کنیم.
این ترکیب از دو داستان موازی این امکان را به فیلم می دهد تا از الگوی داستانی ترسناک معمولی خارج شود و اطلاعات را به طور موازی ارائه دهد. هر دو داستان به طور مشابه به پیش می روند و قطعاتی از پازل داستان به تدریج تکمیل می‌شوند.
بیشتر بخوانید: سری فیلم های Saw
اما برخی از مشکلات اساسی همچنان باقی مانده اند. دبرا در این سفر به همراه خواهر آیرین قرار می‌گیرد، اما دلیل دقیق این همراهی مشخص نیست. او یک شخصیت است که به ادعای خود اعتقادی به مسائل دینی ندارد و تنها به دستور پدرش به کلیسا ملحق شده است.
این تفاوت در شخصیت ها می‌توانست به عنوان یک منبع حیاتی برای توسعه درامتیک داستان بهره برداری شود. با این حال، فیلم این موضوع را ترک می‌کند و به نحوی معمولی و کلی پیش می‌رود.
در پایان داستان، دبرا که ابتدا اعتقادی ندارد، دعا می‌خواند تا با کمک خواهر آیرین بر اهریمن غلبه کنند. این تغییر در شخصیت دبرا به طور مناسب شکل نمی گیرد و به نظر می‌رسد که فیلمساز به اجبار این تحول را اعمال کرده است. این دعا کردن بیشتر به نظر می‌آید که از نگرانی ناشی از وقوع چیزی ترسناک باشد تا یک تحول واقعی در شخصیت دبرا.
مشکل دیگری که در فیلمنامه The Nun 2 مشهود است، عدم وجود یک داستان پس‌زمینه متناسب برای اهریمن است. در واقع، فیلم این مسئله را در نظر نگرفته و به جای ارائه دلایل جدید، به کلیشه‌های قدیمی پایبند می‌ماند. این مورد به طور کلی از نقدها و ترفندهای نوآورانه در داستان اجتناب می‌کند.
در داستان دوم، که به موریس، سوفی و مادرش و مدرسه شبانه‌روزی مربوط می‌شود، ارتباطات بین شخصیت‌ها بهتر است. هرچند عشقی بین موریس و کیت شکل نمی‌گیرد، اما ارتباط میان موریس و سوفی به نسبت خوبی تراکم دارد. با این حال، فیلمساز از این ارتباط بهره‌ای به دست نمی‌آورد.
فیلم به تمام فراز و نشیب‌های خود تا دو سوم ابتدایی در مسیر نسبتاً قوی‌ای قرار دارد. گرچه ضعف‌هایی نیز در طول فیلم وجود دارند، اما دوربین کارگردان به درستی استفاده شده و تلاش برای ارائه یک سبک جدید از روایت در ژانر ترسناک، همچنان اثر را جذاب نگه داشته‌اند.
اما در آخرین سومی از فیلم، با چیزی نزدیک به فاجعه مواجه می‌شویم. فیلم، که تاکنون تلاش کرده تا کمی از معمولی‌ترین الگوها دور باشد، در پایان تمامی تفاوت‌هایش را کنار می‌گذارد.
عجیب وار که در یک سوم پایانی، The Nun 2 به نوعی تغییر سبک و لحن ناقص و نامنطقی می‌دهد. یک فیلم که از ابتدا تا پایان مخازنه‌ای از مرموزی و وحشت بوده، در نهایت به یک اثری تبدیل می‌شود که بیشتر به فیلم‌های زامبی‌محور شباهت دارد، حتی بعضاً به فیلم‌های اکشن.
فیلم به مدت یک ساعت و پنجاه دقیقه دو سوم ابتدایی با ریتم مناسبی پیش می‌رود، اما در آخرین سومی که باید حتماً پر از هیجان باشد، متاسفانه بی‌نقص نیست. فیلمساز در پایان فیلم به طور کلی همه چیز را رها می‌کند و این موضوع مخاطب را دچار حالت خستگی می‌کند.
در پایان، تعدادی شخصیت به تصویر می‌آیند که به طور مداوم از یک اتاق به اتاق دیگر می‌گریزند و تعداد دیگری هم دنبال آن‌ها هستند. این نقاط تکراری و یکنواخت، آخرین سومی از فیلم The Nun 2 را بی‌روح و کسل‌آور می‌کنند.
بیشتر بخوانید: لیست فیلم های ترسناک
دقیقا همانطور که اشاره شد، لحظه نهایی فیلم همراه با دعای همزمان دبرا و خواهر آیرین واقعیتی ندارد. این امر به دلیل ناباورانه بودن آن است. چرا به نظر ناباورانه می‌آید؟
در طول فیلم، شخصیت خواهر آیرین هیچگاه به اندازه کافی توانمند، کاریزماتیک یا هوشمند برای مقابله با یک اهریمن خطرناک به نمایش درآمده است. به عبارت دیگر، فیلمساز نتوانسته است یک قهرمان قابل اعتماد برای مواجهه با اهریمن نقش آفرینی کند.
زمانی که راهبه به حداکثر توانایی خود می‌رسد، این موضوع به خصوص آشکار می‌شود. اما در نهایت، خواهر آیرین با دعا خواندن موفق به شکست دادن اهریمن می‌شود. در واقع، این اتفاق شکل‌گیری قهرمان فیلم را در شرایطی که در پایان فیلم دیگر توجیه‌پذیر نیست، به تصویر کشیده است.
بسیاری از اثار ترسناک با پیروزی خیر بر شر به پایان می‌رسند، اما این پیروزی باید در چارچوب داستان و با منطق شکل گیرد، نه به صورت اجباری و بدون استواری در داستان.
در آخرین تحلیل باید گفت که فیلم The Nun 2 در طول مسیر خود موفقیت های زیادی داشته است، اما در نهایت به یک اتمام غیرمنطقی و ضعیف وارد می‌شود که اصلاح‌پذیر نیست. این فیلم به جز آخرین سومی از داستان، از نظر کارگردانی، دوربین‌گری و ایجاد دلهره موفق بوده و فیلمنامه‌اش با ادغام دو داستان مختلف به خوبی مخاطب را درگیر نگه داشته است.
اما The Nun 2 در نقدهای نهایی و اجرای قهرمان خود و لحظات مرگبار مواجهه او با اهریمن، نقطه ضعف جدی دارد و از یک اثر دلهره‌آور و پر از مرموزی تبدیل به یک اثر زامبی‌گونه و اکشن به شکل ضعیفی می‌شود.
