فیلم

نقد فیلم ویلای ساحلی _ از شوخی های جنسی تا تمسخر ارزش های مذهبی

فیلم ویلای ساحلی یک فیلم کمدی به کارگردانی کیانوش عیاری و تهیه‌کنندگی رضا رخشان است که در سال ۱۴۰۲ اکران شد. ¹ این فیلم داستان خانواده‌ای روستایی را روایت می‌کند که به عنوان سرایدار برای ۶ ماه از یک ویلا نگهداری می‌کنند. اما با ورود برادرزن یونس (رضا عطاران) به خانه، ماجراهایی طنزآمیز رخ می‌ دهد.

فیلم ویلای ساحلی نظرات کاربران

بازیگران اصلی این فیلم رضا عطاران، پژمان جمشیدی و ریما رامین‌فر هستند که هر کدام در نقش‌های مختلفی از خود نمایش داده‌اند. رضا عطاران بازیگر محبوب و مشهور کمدی ایران است که در این فیلم نقش یک شخص بی‌ملاحظه و بی‌پروا را بازی کرده‌است. او با تکیه بر ادای دهن و بدن و ایجاد تناقض‌های طنزآمیز، مخاطب را به خنده وا می‌دارد. پژمان جمشیدی نیز بازیگری است که در چند سال اخیر در ژانر کمدی فعالیت زیادی داشته‌است. او در این فیلم نقش یک شخص مهربان و متین را بازی کرده‌است که با مشکلات خانوادگی و مالی دست و پنجه نرم می‌کند. ریما رامین‌فر همسر یونس و مادر سه فرزند است که در این فیلم نقش یک زن متعهد و مسئولیت‌پذیر را بازی کرده‌است. او با صداقت و سادگی خود، مخاطب را به خود جلب می‌کند.

بازیگران دیگری که در این فیلم حضور دارند عبارتند از: فرگل فربخش، عرفان آصفی، بیتا بیگی، آتوسا انواریان، یوسف خسروی و علی پناهی. همچنین کیومرث پوراحمد، کارگردان و بازیگر معروف سینمای ایران، در آخرین حضور سینمایی خود به صورت افتخاری در این فیلم بازی کرده‌است.

خلاصه داستان ویلای ساحلی

نقد و بررسی فیلم ویلای ساحلی

فیلم ویلای ساحلی از نظر منتقدان، یک فیلم نابهنجار و سخیف است که با شوخی‌ های جنسی بی‌پرده و تمسخر ارزش‌های اخلاقی و مذهبی، مخاطب را جذب می‌کند. این فیلم برای گروه سنی کمتر از 18 سال مناسب نیست و دارای شاخص‌ های خشونت، ناهنجاری اجتماعی و پیام منفی است.

نقاط قوت :

– فیلم ویلای ساحلی یک فیلم سرگرم‌کننده است که می‌تواند برای مخاطبانی که دنبال خنده و شادی هستند، گزینه مناسبی باشد. فیلم حاوی شوخی‌ ها و طنزهایی است که می‌توانند باعث خلق لحظات شادابی برای بینندگان شوند. البته باید توجه داشت که برخی از شوخی‌های فیلم ممکن است برای برخی از مخاطبان ناراحت‌ کننده یا نامناسب باشند، اما در کل فیلم هدف خود را از نظر کمدی برآورده می‌کند.

– این اثر نوعی یک فیلم انتقادی نیز محسوب می‌شود که می‌تواند مسائل و مشکلات اجتماعی را به زبان طنز مطرح کند. فیلم به موضوعاتی مانند خیانت در امانت، فساد، رابطه نامشروع، تبعیض، تحریک، تمسخر و … پرداخته است و نشان می‌ دهد که چگونه این مسائل می‌توانند باعث اختلال در زندگی افراد و جامعه شوند. فیلم از طریق شخصیت یونس که به عنوان الگوی مثبت فیلم معرفی می‌ شود، سعی می‌ کند که ارزش‌ های اخلاقی را محافظت کند و به مخاطبان نشان دهد که رعایت این ارزش‌ها لازمه نظم و آرامش در امور است.

–  ویلای ساحلی از بازیگران مطرح و محبوبی استفاده کرده است که می‌توانند جذابیت فیلم را افزایش دهند. رضا عطاران و پژمان جمشیدی که از ستاره‌های کمدی ایران هستند، بازی خوب و متناسب با نقش خود را ارائه داده‌اند و می‌توانند مخاطبان را به خود جذب کنند. ریما رامین‌فر نیز بازیگری با تجربه و با استعدادی است که در این فیلم نقش همسر یونس را بازی کرده است و با احساس و طنز خود، شخصیت خود را زنده کرده است. سایر بازیگران نیز در کل عملکرد قابل قبولی داشته‌ اند و هر کدام به شکلی به داستان کمک کرده‌اند.

بازیگران ویلای ساحلی

نقاط ضعف :

– فیلم ویلای ساحلی یک فیلم پیش‌پا افتاده و بی‌خلاقیت است که از هیچ ایده یا داستان جدیدی برخوردار نیست. فیلم از الگوها و فرمول‌های مرسوم و کلیشه‌ای در سینمای کمدی ایران استفاده کرده است.

– یک فیلم نابهنجار است که سعی کرده با شوخی‌های جنسی، مخاطب را جذب کند. در این فیلم خبری از شوخی‌های دوپهلو یا در پرده نیست، بلکه مسائل جنسی، مستقیما بیان می‌شوند. این فیلم از ارزش‌های اخلاقی و مذهبی بی‌احترامی کرده و شخصیت مثبت فیلم را به سخره گرفته است.

– ویلای ساحلی یک فیلم شلخته و بی حوصله است که از هیچ تعادلی بین کمدی و اجتماعی برخوردار نیست. فیلم از هیچ تنوعی در شوخی‌ها و طنزها استفاده نکرده و فقط به تکرار و تکیه بر چند شخصیت و موقعیت محدود شده است. فیلم هیچ پیام یا مفهوم مثبتی را منتقل نکرده و فقط به هرج و مرج محض پرداخته است.

نظرات مخاطبان درباره ویلای ساحلی

نظرات درباره ویلای ساحلی

 

کمدی نبود. نمیدونم چی بگم واقعا خوب نبود ولی اگه بخوام بگم بد بود حس میکنم بی انصافی میکنم. خوب درنیامده بود حقیقتا . زیباترین صحنه اونجایی بود که آقای کیومرث پوراحمد اومد و داشت بارون می اومد

 

گول اسم پژمان جمشیدی و رضا عطاران رو نخورین. اصلا ارزش وقت گذاشتن و هزینه کردن نداره

 

اینایی که کامنت منفی گذاشتن با دیدن رضا عطاران و پژمان جمشیدی منتظر یه فیلم کمدی در سطح هتل و فسیل بودن در حالی که کاملا مشخصه این فیلم خنده دار نیس و داره به واقعیت های اجتماعی می پردازه و براساس ژانر اجتماعی باید قضاوت شه نه کمدی

 

من فکر میکنم کسانی که به این فیلم امتیاز منفی دادن دو دسته ن: اکثریتشون به امید یه کمدی مث هتل و تگزاس دنبال یه فیلم بیمحتوا بودن که سرتاسرش بهش بخندن یه عده دیگه هم توقع متری شیش و نیم و ابد و یک روز و برادران لیلا رو داشتن. خب عزیزان خواهشا قبل اینکه فیلمی رو برید به ژانرش نگاه کنید نه به بازیگراش. کی گفته تا رضا عطاران رو دیدید فکر کنید سرتاسر فیلم خنده س؟ این فیلم ژانرش اجتماعی بود، به نظر من فیلم بدی نبود.عالی و فوق العاده نبود ولی بیخود هم نبود. بهترین توصیفی که میتونم بکنم یه فیلم اجتماعی با رگه هایی از طنز برای تلطیف فضا. و موضوعاتی که توی فیلم بهش پرداخته شده بود کاملا واقعیتهای جامعه س دیگه. کسی میخواد از واقعیتا فرار کنه‌بهتره همون هتل رو ببینه انتظاراتش براورده میشه.

 

واقعا برام عجیب بود این همه این فیلمو ازش بد گفتن بیشتر نظرام این بود که همه پاشدن وسط فیلم فلان والا ما که دیدیم همه تا اخر نشستن و همه ام لذت برده بودن بیشترشونم وقتی فیلم تموم شد گفتن واقعا این همه بد میگفتن از این فیلم بیخود بوده برای من هنوزم عجیبه این همه بدی گفتن از این فیلم

مطلب بیشتر: داستان فیلم بی بدن + نقد و نظرات مردم

مقالات مرتبط

نظرات 2

  1. این چه نظر مزخرفیه که فیلم در ژانر اجتماعی بوده؟
    یک آدم نابینا صرفا با شنیدن دیالوگ ها متوجه میشه که ژانر فیلم کمدی هستش این همه موقعیت طنز که خلق شده چی بوده پس؟ کارگردان سعی داشته با استفاده از تضاد فرد متعصب و آزاد اندیش که یک موضوع کلیشه ای هست موقعیت های طنز خلق بکنه که با تکرار این شوخی باعث بی مزه شدن فیلم شده و اندک انتقاداتی هم اگر داشت در بستر کمدی مطرح کرد اونم خیلی سطحی مثل اکثر کارگردان ها که صرفا یک اشاره ای به موضوع سیاسی یا اجتماعی می‌کنند اما دریغ از عمیق شدن در موضوع

    در آخر اینکه عیاری خودش قبول داره که فیلم رو برای گیشه ساخته و اثر اثر قابل قبولی نبوده چون به پولش برای ساخت اثر دیگه ای احتیاج داشته.

    کسی که متوجه کمدی نبودن ژانر فیلم نشده واقعا …

    1. اول اینکه شروع فیلم خیلی کش‌اومد و خسته کننده بود
      نصف اول فیلم هم داشت به دعوا ها و مظلوم نمایی ها برای اجاره دادن ویلا می‌گذشت در حدی که یه جاهایی من از کارهای شخصیت عطاران بیشتر خنده م گرفت تا اینکه بخام برای مشکلش همزاد پنداری کنم
      بقیع فیلم هم که تو داد و بیداد مهمون ها گذشت مخصوصا سکانس برادری که اومد و همش دنبال دعوا بود همین سکانس جا داشتدمسئله رو بهتر نشون بده و راه حل ارائع کنه
      از طرف دیگه شخصیت دختر عمو صاحب ویلا واقعا می‌تونست شخصیت آموزنده ای باشه با بازی قوی که داشتن ولی چیز جالبی ارائه‌ ندادن
      نکته منفی دیگ ک من دیدم سو استفاده از. عنوان معلولیت و عقب ماندگی ذهنی با پسر کاراکتر رضا عطاران که بجای این می‌تونست کمی از شرایط سخت مراقبت از این فرشته ها بگه و یه آگاهی بخشی انجام بده
      در نهایت پایان فیلم که من همش منتظر چند اتفاق بودم
      یکی اینکه شخصیت عطاران به این نتیجه که یونس دائم داشت بهش تاکید می‌کرد ینی خیانت در امانت برسه
      دوم دختر یونس به عنوان تحصیل کرده و حقوقی خیلی زود از موضعش کوتاه اومد و این پیام انتقال داده شد که بخاطر خانواده و دلسوزی مجاز به هرکاری هستیم از طرف دیگه پدر دختر که دائم دنبال شناسنامه بود حالا اصلا ارتباطش با پسر دختر عمو صاحب ملک اصلا براش اهمیتی نداشت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا